Alkaralar

umutkuruc · Site Admin Kayıt: May 09, 2004

gece leylak ve tomurcuk kokuyor yarali bir sahin olmus yüregim uy anam anam, haziranda ölmek zor calismisim onbes saat tükenmisim onbes saat yorulmusum, acikmisim, uykusamisim anama sövmüs patron sikmisim dislerimi islikla söylemisim umutlarimi sicak bir ev özlemisim sicak bir yemek sicacik bir yatakta unutturan öpücükler cikmisim bir dalgadan, vurmusum sokaklara sokakta tank paleti sokakta düdük sesi sari sari yapraklarla dallarda insan iskeletleri gece leylak ve tomurcuk kokuyor 'uyarina gelirse tepemde bir de çinar' demistin yillar önce demek ki on yil sonra demek ki sabah sabah demek ki manda gözü demek ki sile bezi bir de memedin yüzü bir de saman sarisi bir de özlem kirmizisi demek ki göçtü usta kaldi yürek sizisi yillar var ter içinde tasidim ben bu yükü biraktim acinin alkislarina 3 haziran 63u bir kirmizi gül dali egilmis üstüne bir kirmizi gül dali simdi uzakta oksar yanan alnini nazim ustanin bir kirmizi gül dali egilmis üstüne bir kirmizi gül dali simdi uzakta yatiyor oralarda bir eski gömütlükte yatiyor usta gece leylak ve tomurcuk kokuyor geçsem de gölgesinden tanklarin tomsonlarin suramda bir kus ötüyor. haziranda ölmek zor....

ozgurbalci · Site Admin Kayıt: May 28, 2006

"bugün pazar. bugün beni ilk defa günese çikardilar. ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün bu kadar benden uzak bu kadar mavi bu kadar genis olduguna sasarak kimildamadan durdum. sonra saygiyla topraga oturdum, dayadim sirtimi duvara. bu anda ne düsmek dalgalara, bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karim. toprak, günes ve ben... bahtiyarim..."

ozden_cetik · Site Admin Kayıt: Jun 03, 2003

Yoldaslar nasip olmazsa görmek o günü, ölürsem kurtulustan önce yani, alip götürün Anadolu’da bir köy mezarligina gömün beni. Hasan beyin vurdurdugu irgat Osman yatsin yanimda ve çavdarin dibinde topraga çocuklayip kirki çikmadan ölen sehit Ayse öbür yanimda. Traktörlerle türküler geçsin altbasindan mezarligin, seher aydinliginda taze insan, yanik benzin kokusu, tarlalar orta mali, kanallarda su, ne kuraklik, ne candarma korkusu. Biz bu türküleri elbette isitecek degiliz, topragin altinda yatar upuzun, çürür kara dallar gibi ölüler, topragin altinda sagir, kör, dilsiz. Ama bu türküleri söylemisim ben daha onlar düzülmeden, duymusum yanik benzin kokusunu traktörlerin resmi bile çizilmeden. Benim sessiz komsularima gelince, sehit Ayse'yle irgat Osman çektiler büyük hasreti sagliklarinda belki de farkinda bile olmadan. Yoldaslar, ölürsem o günden önce yani, -öyle gibi de görünüyor- Anadolu’da bir köy mezarligina gömün beni ve de uyarina gelirse, tepemde bir de çinar olursa tas mas da istemez hani...

Ozgur_Dirim_Ozkan · Site Admin Kayıt: Non 0, 0000

MEMLEKET Mi, YILDIZLAR MI, GENÇLigiM Mi DAHA UZAK?

omur_yazici · Site Admin Kayıt: Jan 12, 2005

"umutkuruc"] ... biraktim acinin alkislarina 3 haziran 63u bir kirmizi gül dali egilmis üstüne bir kirmizi gül dali simdi uzakta oksar yanan alnini nazim ustanin bir kirmizi gül dali egilmis üstüne bir kirmizi gül dali simdi uzakta yatiyor oralarda bir eski gömütlükte yatiyor usta ... Dogru ya nasil da unutmusuz. Ya da unutmusum. Ayrica basligi da yeni gördüm. Ustayi saygiyla aniyorum. (Geç oldu ama.) Ayrica bir göz kirpmalik sürede engin denizler kadar uçsuz bucaksiz, taskin nehirler kadar akici siirler yazan, bikmadan usanmadan yazan, hep yazan H.H.KORKMAZGiL'i de bu vesileyle aniyorum.

Ertugrul_Eryigit · Site Admin Kayıt: May 27, 2005

ANADOLU büyük uygarliklara ev sahipligi yapmis ve dünyaya uygarligin yayilmasinda önemli pay sahibi olmus bir yerdir. ve çok büyük insanlarda yetistirmistir Nazim Hikmet'te bunlarda birisidir. Ne acidir ki o kadar sevdigi ve vasiyeti olmasina ragmen beni Anadoluda bir köy mezarligina gömün vasiyetine ragmen uzaklarda yatmaktadir. NAZIM HiKMET RAN, dünyanin en büyük sairi dir. Bugün kaç yil geçsede onu saygiyla ve hürmetle aniyoruz ve bu tarihi hiç unutmuyoruz ve hiç unutmayacagiz.

MehmetGUNER · Site Admin Kayıt: Aug 08, 2002

Dag gibi karayagiz birer delikanliydik. Babamiz sirtinda yük tasiyarak getirirdi asimizi, ekmegimizi. Arabalar siril siril isiklariyla caddelerden geçerken bizler bir mumun isiginda bitirirdik kitaplarimizi. Kendimiz gibi yasayan binlerce yoksulun yüregini, yüregimizde yasayarak katildik o büyük kavgaya. Ecelsiz öldürüldük. dövüldük, vurulduk, asildik. Vurulduk ey halkim, unutma bizi... Yoksullugun bükemedigi bileklerimize çelik kelepçeler takildi. iskence hücrelerinde sabahladik kaç kez. isteseydik, diplomalarimizi, mor binlikler getiren birer senet gibi kullanirdik. mimardik, mühendistik, doktorduk, avukattik. yazlik kislik katlarimiz, arabalarimiz olurdu. Yüregimiz, isçiyle birlikte atti. Yasamimizin en güzel yillarini, birer taze çiçek gibi verdik topluma. Bizleri yok etmek istediler hep. Öldürüldük ey halkim unutma bizi... Fidan gibi genç kizlardik. Hayat, sakirdayan bir selale gibi akardi göz bebeklerimizden. Yirmi yasinda, yirmi bir yasinda, yirmi iki yasinda, iskencecilerin acimasiz ellerine terk edildik. Direndik küçük yüregimizle, direndik genç kizlik gururumuzla. tükürülesi suratlarina karsi bahar çiçekleri gibi taptaze inançlarimizi firlattik bos birer eldiven gibi. Utanmadilar insanliklarindan, utanmadilar erkekliklerinden. Hücrelere atildik ey halkim, unutma bizi... Ölümcül hastaydik. Bagirsaklarimiz dügümlenmisti. Hipokrat yemini etmis doktor kimlikli iskencecilerin elinde öldürüldük acimaksizin. Gelinliklerimizin ütüsü bozulmamisti daha. Cezaevlerine kilitlenmis kocalarimizin taptaze duygularina, birer mezar tasi gibi savrulduk. Vicdan sustu. Hukuk sustu, insanlik sustu. Göz göre göre öldürüldük ey halkim, unutma bizi... Kanserdik. Ölüm, her gün bir sinsi yilan gibi dolasiyordu derilerimizde. Uydurma davalarla kapattilar hücrelere. Hastaydik. yurtdisina gitseydik kurtulurduk belki. Bir buçuk yasindaki kizlarimizi öksüz birakmazdik. Önce kolumuzu, omuz basindan keserek yurtseverlik borcumuzun diyeti olarak firlattik önlerine. sonra da otuz iki yasinda birakip gittik bu dünyayi, ecelsiz. Öldürüldük ey halkim, unutma bizi... Giresundaki köylüler, sizin için öldük. Egedeki tütün isçileri, sizin için öldük. Dogudaki topraksiz köylüler, sizin için öldük. istanbuldaki, Ankaradaki isçiler sizin için öldük. Adanada, paramparça elleriyle, ak pamuk toplayan isçiler, sizin için öldük. Vurulduk, asildik, öldürüldük ey halkim, unutma bizi... Bagimsizlik, MUSTAFA KEMALDEN armagandi bize. Emperyalizmin ahtapot kollarina teslim edilen ülkemizin bagimsizligi için kan döktük sokaklara. mezar taslarimiza basa basa, devleti yönetenler, gizli emirlerle baslarimizi ezmek, kanlarimizi emmek istediler. Amerikan üsleri kaldirilsin dedik, sokak ortasinda sorgusuz sualsiz vurdular. Yirmi iki yaslarindaydik öldürüldügümüzde ey halkim, unutma bizi... Yabanci petrol sirketlerine karsi devletimizi savunduk; komunist dediler. Ülkemiz bagimsiz degil dedik; kelepçeyle geldiler üstümüze. Kurtulus Savasinda emperyalizme karsi dalgalandirdigimiz bayragimizi daha dik tutabilmekti bütün çabamiz. bir kez dinlemediler bizi. Bir kez anlamak istemediler. Vurulduk ey halkim unutma bizi... Henüz çocuklugumuzu bile yasamamistik. Bir kadin eli degmemisti ellerimiz. bir sevgiliden mektup bile almamistik daha. bir gece sabaha karsi, pranga vurulmus ellerimiz ve ayaklarimizla çikarildik idam sehpalarina. herkes taniktir ki korkmadik. içimiz titremedi hiç. Mezar topragi gibi taptaze, mezar tasi gibi dimdik boynumuzu uzattik yagli kementlere. Asildik ey halkim, unutma bizi... Bizi öldürenler , bizi asanlar, bizi sokak ortasinda vuranlar, agabeyimiz, babamiz yaslarindaydilar. ya bu düzenin kirli çarklarina ortak olmuslardi ya da susmuslardi bütün olup bitenlere. öfkelerini bir gün bile karsisindakilere bagirmamis insanlarin gözleri önünde öldürüldük. Hukuk adina, özgürlük adina, demokrasi adina, bati uygarligi adina, bizleri, bir safak vakti ipe çektiler. Korkmadan öldük ey halkim, unutma bizi... Bir gün mezarlarimizda güller açacak ey halkim, unutma bizi...Bir gün sesimiz, hepinizin kulaklarinda yankilanacak ey halkim, unutma bizi. Özgürlüge adanmis bir top çiçek gibiyiz simdi., hep birlikteyiz ey halkim, unutma bizi, unutma bizi, unutma bizi... UgUR MUMCU

senolakdemir · Site Admin Kayıt: Apr 24, 2006

DÜsMEYENLERE Senin askin kirmizi, Kipkirmizi bir güldür, Haziranda açan türünden. Benimkiyse ülkem, Benimki agit türünden. Ülkem agitlidir yüregimde, Yüregim açlik grevlerinde, hapishanelerde, Yüregim idam sehpalariyla dolu, Yüregim koskocaman bir gömütlük oldu, Yüregimde filizlenen tomurcuk gömütlüklerde dogdu. Acilar besledi, Öfkeler belledi,topragini, sonra Yigit savasçilarimiz direngen meydanlara tasidi, Hinca hinç, Kipir kipir dolu meydanlara. Meydanlar asilmada simdi, Belki filizlenen tomurcuga uzanan eller kirilmadi, Düsenleride anamadik zamaninda, Ama siirdeki gibi gerçekten vaktimiz yok, Düsenler elbette olacak, Onur savasçilari agit istemez, Analar agit yakmasin artik. Sevgili astegmen arkadasim Levent Güven

uralnadir · Site Admin Kayıt: Dec 15, 2004

Türkçe'nin en büyük sairini kaybedisimizin 45. yili. 45 yildir onsuz ama siirleriyle yasiyoruz. Bizimkiler ise hala mezarindan bile korkuyorlar Nazim Usta'nin. Bir kirmizi gül dali egilmis üstüne Bir kirmizi gül dali simdi uzakta Oksar yanan alnini Nazim ustanin Yillar var ter içinde tasidim ben bu yükü Biraktim acinin alkislarina Üç haziran altmis üçü

ozgurbalci · Site Admin Kayıt: May 28, 2006

haziranda ölmek zor.... saygiyla aniyoruz...

erhan_kirimli · Site Admin Kayıt: Jan 17, 2005

büyük saygi ve aci ile.... ____________________________________________________________ "Nâzim Hikmet vatan hainligine devam ediyor hâlâ. Amerikan emperyalizminin yari sömürgesiyiz, dedi Hikmet. Nâzim Hikmet vatan hainligine devam ediyor hâlâ." Bir Ankara gazetesinde çikti bunlar, üç sütun üstüne, kapkara haykiran puntolarla, bir Ankara gazetesinde, fotografi yaninda Amiral Vilyamson'un 66 santimetre karede gülüyor, agzi kulaklarinda, Amerikan amirali Amerika, bütçemize 120 milyon lira hibe etti, 120 milyon lira. "Amerikan emperyalizminin yari sömürgesiyiz, dedi Hikmet Nâzim Hikmet vatan hainligine devam ediyor hâlâ." Evet, vatan hainiyim, siz vatanperverseniz, siz yurtseverseniz, ben yurt hainiyim, ben vatan hainiyim. Vatan çiftliklerinizse, kasalarinizin ve çek defterlerinizin içindekilerse vatan, vatan, sose boylarinda gebermekse açliktan, vatan, sogukta it gibi titremek ve sitmadan kivranmaksa yazin, fabrikalarinizda al kanimizi içmekse vatan, vatan tirnaklariysa agalarinizin, vatan, mizrakli ilmühalse, vatan, polis copuysa, ödeneklerinizse, maaslarinizsa vatan, vatan, Amerikan üsleri, Amerikan bombasi, Amerikan donanmasi topuysa, vatan, kurtulmamaksa kokmus karanligimizdan, ben vatan hainiyim. Yazin üç sütun üstüne kapkara haykiran puntolarla : Nâzim Hikmet vatan hainligine devam ediyor hâlâ.

ercumenttuncalp · Site Admin Kayıt: Oct 05, 2004

Yillarca karsi kiyidan, komsu kiyidan, Anadolu özlemi ile yasadi ve büyük eserler yaratti büyük usta. SAYGIYLA ANIYORUZ. SOFRA su Varna deli etti beni, divane etti. Sofrada domates, yesil biber, kalkan tavasi, radyoda "Ha usaklar !" Karadeniz havasi, raki kadehte aslan sütü, anason, uy anason kokusu ! Ahbapça, kardesçe konusulan dilim... A be islah be, islah be halim... su Varna deli etti beni divane etti... 1957, Varna

suat_kaya · Site Admin Kayıt: Non 0, 0000

Bir kahraman bir vatanperver Rusyalara sürüldü ama o yine vatanini kötülemedi hayatinda bir sürü sanssizliklar yasadi isyan etmedi ruhu sad olsun koca sair büyük üstad.

seyhun_akar · Site Admin Kayıt: Mar 16, 2003

"Yasamayi ciddiye alacaksin, yani o derecede, öylesine ki, mesela, kollarin bagli arkadan, sirtin duvarda, yahut kocaman gözlüklerin, beyaz gömleginle bir laboratuarda insanlar için ölebileceksin, hem de yüzünü bile görmedigin insanlar için, hem de hiç kimse seni buna zorlamamisken, hem de en güzel en gerçek seyin yasamak oldugunu bildigin halde!" hey gidi usta.. seni tanimayanlara yaziklar ola.. en azindan bir misranda sakliydi koca dünya..