Alkaralar

Ziya Adnan · Site Admin Kayıt: May 06, 2003

Uzaklardan… Avrupa sampiyonasindan eve dönüsün hemen ertesinde. ingilizler’in efsane golcüsü Lineker’in taniminda ki gibi, ‘Futbol, 22 oyuncunun 90 dakika mücadele ettigi ve sonunda Almanlar’in kazandigi oyun…’ iste. Her ne kadar kabullenmek istemeksek de. Ama bugün konumuz farkli, bilirim tatsiz ama yine de yazmak gerek. Hele de günlük yasamimiza bu kadar sizmissa. Konumuz keneler, küresel isinmaya bagli olarak, yakin geçmiste ülkem topraklarinda yerleskeligini artirmis, Kirim Kongo kanamali hastaliginin tasiyicisi sevimsiz yaratiklar. Daha çok kirsal alanlarda yasayan, küçük oval seklinde, 6-8 bacakli, uçamayan, siçrayamayan, hayvanlarin, insanlarin kanlarini emerek beslenenen asalaklar. Kanla beslendikleri için hastaliklari insanlara bulastirirlar. Yaz aylarina girmemizle birlikte, neredeyse hemen her gün gazetelerde, televizyon kanallarinda yürek yakan kene haberlerinin arttigi sicak günlerde. Nereden aklimiza geldiyse lafi açildi bu kene meselesinin. Bu konuda, benden çok daha bilgili doktor arkadasima; “Bu keneler hep kirsal da mi yasarlar, sehirlerde yasamazlar mi ? diye sordum, belki de biraz saf bir animda… Öyle bakti yüzüme, biraz muzip, biraz bilge. Sonra agir ama kendinden emin bir ifadeyle; “Yasarlar elbet…” dedi, “Belki, 6 veya 8 bacakli ucube bir yaratik olarak degil, belki o minicik canli gibi alenen kan emerek degil, ama senin benim gibi insan kiliginda…” Sonra devam etti; Kenenin en büyük özelligi asalak olmasidir, kanla beslenir, ve bir kez yuvalandilar mi asla gitmezler. Kovsan gitmezler. Öyle ki, onlari yuvalarindan çikarmak için öldürmek gerekir. Ve hatta, öldüklerinde bile, kafalari içerde kalirsa zehirlerini yaymaya devam ederler… Kene, tabiatin yarattigi en sevimsiz asalaktir. Ve ne yazik ki, bizim cografya da her sekilde olana rastlamak mümkündür. Kimileri küçük, kimileri büyük. Kimileri insan kiliginda. Ve hatta bazilari kravat, gömlek takarlar, pahalli arabalara binerler, senin benim gibi düzgün cümleler kurarlar, bolca vatan millet edebiyati yaparlar. Her firsatta, çöreklendikleri ortamlara nasil delice sevdali olduklarindan dem vururlar. Sevdalarini anlatirken gözleri dolar, sanirsin ki öz evlatlarlari. Genelde en satafatli mekanlarda, kalburüstü davetlerde, televizyon kanallarinda, basin toplantilarinda, uçaklarda, VIP salonlarinda boy gösterirler. Siyasetten spora yasamin her alaninda… Velhasil, içimizdeki keneler kan emmezler ama bulunduklari ortamin iligini kemigini… Ve tipki minyatür versiyonlari gibi, bir kere geldiler mi asla ve asla gitmezler… Kovsan gitmezler… Bazen gidecek gibi olurlar, ‘tamam bu sefer gitti galiba’ dersin, ama zamanla anlarsin her gidis aslinda kocaman bir yalandir. Onlar bir kere gelmeye görsün, bir daha asla kendi rizalariyla gitmezler. Ve isin garip tarafi, o kadar alismistir ki Türk insani onlarin varligina, kimseler onlari oturduklari rahat koltuklarindan sökme adina çaba sarfetmez. “Bu kene gitse yerine baska kene gelecek, hem de daha büyük açlikla, nasilsa bunlarin hepsi ayni, bu belki biraz doymustur, o yüzden ne gerek var ugrasmaya…” zihniyeti nicedir bizim topraklarda kesintisiz hüküm sürer… Velhasil, iyi egitim almis, iyi giyinen, yazin ayri, kisin ayri villalarda vur patlasin yasayip, pahalli arabalara binen, lüks yasami seven, kendileri gibi olanlarla pek siki fiki nice insan kiliginda ‘keneler’ yasar gider aramizda… Ve kimbilir, belki de ‘küçük kenelerin’ bunca zaman sonra ülkemize musallat olmasi, büyük kenelerin dokunulmazligindan cesaret almalarindandir… *** Arkadasim konusurken, Nuri Bilge Ceylan’in tanimiyla ‘güzel ama yalniz’ ülkem topraklarinda haylidir kovuslanmis, insan kiliginda aramizda yasayan nice büyük ‘keneler’i düsündüm. Siyasetten, spora yasamin her alaninda. Ve elbette adina futbol denilen güzelim oyunda… Futbolumuzda ki keneleri düsündüm, bir türlü ayiklayamadigimiz… Nicedir Türk futbolunun iligini kemigini kemiren… Takiminin basarisizliginin, istifa adina asla gerekçe olmadigi, denetimsiz ve kadersiz cografyamda. iyi insanlarin cümlelerinin nicedir bittigi ‘keneler’ diyarinda. Oysa bize ögretmislerdi, basarisizligin da bir bedeli olmasi gerektigini, ama yalanmis. Keneler sarinca dört bir yanimizi, büyüklü küçüklü, avam iktidar, kötülük ve arsizlik bas taci olurmus. Yüregimizin sesi bitermis bunca pespayelik karsisinda… Keneleri düsündüm, yandaslarinin doldurdugu kongre salonlarinda oldu bittiye getirilen göstermelik kongrelerde tekrar tekrar basa gelenleri, piskinlerinden asla taviz vermeyenleri. Kanla degil, ama haspel kader oturduklari koltugun yabana atilmayacak getirisi ile beslenenleri düsündüm… Kovsan gitmeyenleri… Keneler, bir kere çöreklendiler mi o satafatli koltuga… Keneler, nicedir kulüp binalarinda, stadyumlarda, futbol sahalarinda, basin toplantilarinda, gazetelerin spor sayfalarinda, televizyon ekranlarinda, kongre salonlarinda, sike pazarliklarinda, rahat koltuklarinda… Keneler, kimbilir kaç zamandir aramizda… Kenelerden uzak bir yaz geçirmeniz dilegiyle… Ziya Adnan

necdet_ozkazanci · Site Admin Kayıt: Apr 22, 2003

Eline saglik Ziyacigim. Keneler ve "kene insanlari" özellikle bizim ülkemizde çok yayginlasti son zamanlarda. Kene mücadelesi diye bir sey bilmedigimiz için sayilari her geçen gün biraz daha artiyor. simdilik kenelerden ve özellikle "kene insanlari"ndan kurtulus yolu gözükmüyor. Uzun bir süre böyle devam edecek gibi...