Alkaralar

Ziya Adnan · Site Admin Kayıt: May 06, 2003

Zayif, daima adalet ve esitlik ister, hâlbuki bunlar kuvvetlinin umurunda bile degildir. Aristoteles Geçtigimiz günlerde Fenerbahçe’nin üst üste aldigi yenilgiler sonrasi, televizyon kanallarinin birinde Fenerbahçe baskani Aziz Yildirim konusuyor, dinliyorum. ‘Kulüpler Birligi’ baskanligi birakacagini, camianin hakkini yedirmeyecegini, bundan sonra ne yapacagini cümle alemin görecegini anlatiyor sinirli cümlelerle. Tahkim kurulunun, Futbol Federasyonun, kulüplerin karsisinda duramayacagini, hele Fenerbahçe’nin karsisinda hiç duramayacagini söylüyor üstüne basa basa. ‘Bugünden itibaren basliyorum...’ cümlesi ile bitiyor konusmasi. Oysa, en fanatik Fenerbahçeli bile, takiminin son haftalarda çok kütü oynadigini kabul ediyor. O konusmadan yaklasik bir hafta sonra Fenerbahçe, cezasi nedeniyle seyircisiz olynadigi maçta Ankaragücü karsisinda. Oyunun uzatma dakikalarina 3-2 önde giriyor Fenerbahçe. Ankaragücü beraberligi koparmak için yükleniyor. Ankaragücü’nün 2. golünü atan Aydin sag kanattan üst üste ikinci kornerini kullaniyor, Broggi yükselip kafayi vuruyor ve savunmasina yardima gelen Özer Hurmaci topu içerden çikariyor. Uzun süre itiraz ediyor Baskent ekibinin futbolculari ama ne fayda. Maç Fenerbahçe’nin 3-2 ustünlügü ile tamamlaniyor. Bu noktadan sonra, o poziyonun gol olup olmadigini tartismanin yersiz oldugunu düsünüyorum. Ancak ülkemin spor medyasinin bakis açisi, Türk futbolunun geldigi hazin noktayi özetleyen. Bir kaç cümle ile geçistiriliyor pozisyon, düne kadar adaletten dem vuranlarin, maçtan sonra sesi çikmiyor. Filmi geriye sariyorum. Ayni maçin uzatma dakikalari ve Fenerbahçe uzatma dakikalarina 3-2 geride giriyor. Fenerbahçe yükleniyor beraberlik adina ve Roberto Carlos’un kullandigi kornerde, Lugano yükselip kafayi vuruyor. Ankaragüçlü defans oyuncusu topu içerden çikariyor. Uzun süre itiraz ediyor istanbul ekibinin futbolculari ama ne fayda. Maç Ankaragücü’nün ustünlügü ile tamamlaniyor Sonra ne olur derseniz? Ertesi gün tüm spor kanallarinda bu pozisyon tartisilir, büyük mansetlerle yerden yere vurulur maçin hakemleri, Fenerbahçe’li yöneticiler bu hakemlerle ligin devam edemeyecegini, takimlarina karsi ‘Kutsal ittifak’ kuruldugunu, bundan sonra gereken’ yapacaklarini açiklarlar. Ülkenin tarafsiz oldugunu iddia eden spor basini, en yüksek tirajli gazeteler, bilumum futbol ulemalari linç ortamina dönüstürür meseleyi, Saatçi’leri Yula’lar ve digerleri hakemleri hedef alan yazilarini yazar üzerlerinde takimlarinin formalari, toza dumana bulanir Türk futbolu, göz gözü görmez. Kimseler adaleti istemez aslinda, sadece adaletin kendi yanlarindan tecelli etmesini ister. ‘Büyük, Küçük’ ayrimidir Türk futbolunun laneti, oysa bilmezler ki her takim kendi taraftari için büyüktür. *** O maçi izlerken, yakin geçmiste oynanan Galatasaray, Gaziantepspor maçindan sonra eski Galatasarayli, yeni Gaziantepsporlu Ergün Penbeinin söylediklerini hatirliyorum, “Türk futbolundaki adaletsizligi ancak bir Anadolu takiminda forma giydikten sonra daha iyi anliyorum” diyor Ergün. Devam ediyor, “Anadolu takimlari, istanbul takimlarina karsi sahaya çikarken maça yenik basliyor…” O maça dair, Türk futbolu’nda tarafsiz olmaya gayret gösteren ender yorumculardan Ridvan Dilmen konusuyor; “Nasil ki hemen her futbolcunun hayali istanbul takimlarinda forma giymekse, her hakemin en büyük hayali de istanbul takimlarinin sahasinda maç yönetmektir. Zaten çogunluk gibi onlar da mutlaka bir istanbul takiminin taraftaridir. Bu yüzden düdükler genelde istanbul takimlari lehine çalinir, bu yüzden takdir haklari genelde onlardan yana kullanilir. Peki, sezon sonunda Gaziantepspor 1 puan fark ile küme düsse, bunun hesabini kim verecek?” Ayni programda, Güntekin Onay aliyor sözü, Futbolumuzun çogunlugun mutlu olmasi üzerine isledigini, çarkin bu sekilde döndügünü, Türk spor medyasi’nda görev yapan büyük çogunlugun, istanbul takimlarinin taraftarlari oldugunu dile getiriyor. Futbolumuzda ortak bir kamu vicdaninin olmadigini, taraftari çok olan takimin kazanmasina sartlanmis bir kisirdöngüde, spor medyamizin üç takimi sürekli ön plana çikarmasinin adaletsizligi körükledigini anlatiyor.…” *** Daha önce de yazmistim; Yedi tepeli bir sehre, o sehrin üç takimina endeksli, oligarsik düzeni asla asamamis koca bir yalan Türk futbolu. Amaç, sahada oynanan futbolun kalitesi, hak edenin kazanmasi degil, çogunlugun mutlu olmasi. En çok taraftari olanin, en çok bagiranin, en güçlünün, en zenginin her zaman kazandigi. Hemen herkesin güçlüden, hemen herkesin zenginden yana oldugu ezelden bozuk bir düzen. Hakemlerin sürekli baski altinda kaldigi, futbolsever nüfusun yüzde doksanin üç takimdan birini tuttugu, adaletin saha içersinde tescil etmedigi, maçlarin masa basinda kazanildigi. Kötü oynanip kaybedilmis maçlardan sonra, Baskanlarin konusmalarinin, Mario Puzo’nun o meshur romanindan sinemaya uyarlanan unutulmaz filmi hatirlattigi.. *** Bu kötü filmi, filmin her daim kayrilan, kollanan esas oglanlarini ve sürekli ezilen figüranlarini defalarca izlemis bir futbolsever olarak o poziyonun gol olup olmadigini tartismanin yersiz oldugunu düsünüyorum. Baskent ekibine geçmis olsun! Ama asil tartisilmasi gereken, ‘roller degismis olsaydi ne olurdu?’ sorusudur. O golü, yenik durumdaki Fenerbahçe atmis olsa ve sayilmasa? Spor medyasinin en çok konusmasi gerektigi zamanlarda ki suskunlugudur beni bu yaziyi yazmaya zorlayan, tarafsiz olmasi gerekenlerin, asla tarafsiz olmayislaridir ‘Bugünden itibaren basliyorum...’ cümlesi ile biten konusmalara verilecek cevabimizin olmayisidir futbolumuzu hazin kilan. Bu yüzden uyumaktadir Türk futbolu, adaletsizlik üzerine kurulmustur kutsal ittifak, ‘Büyük, Küçük’ ayrimidir Türk futbolunun laneti. Futbolumuza olan güvenimizi nicedir kaybetmis olmamiz hep bu yüzdendir... Ziya Adnan