Alkaralar

Ziya Adnan · Site Admin Kayıt: May 06, 2003

Tarih 9 Nisan 2005, Yer Norwich City’nin Carrow Road Stadi, Ingiltere Premier Lig macinda, Norwich City takimi kendi evinde Manchester United ile oynuyor. Manchester United ikincilik mucadelesi veriyor ve takim yildizlar toplulugu,. Yalniz Wayne Rooney’i Everton’dan transfer etmek icin odedikleri rakam tam 30 milyon sterlin… Takimlar tam kadro sahada yerini almis, Manchester ekibinde Rio Ferninand, Paul Scholes, Alan Smith, Wayne Rooney, Van Nisterooy gibi yildizlar var… Norwich City, gecen yil Premier Lige terfi etmis mutevazi bir Ingiliz takimi. Lig sonuncusu ve kume dusmesine kesin gozuyle bakiliyor. Stad Carrow Road, 26,035 kisilik kapasitesi var, stadi Norwich City taraftarlari her mac dolduruyor ve kombine billet almak icin sira beklemeniz gerekiyor. Bu macta da stadin yuzde 90’i Norwich City taraftari, her yer Sari – Yesil bayraklar flamalar. Iki bin civarinda Manchester United taraftari, kale arkasinda kendilerine ayrilan bolumde azinlikta kalmis, sesleri bile duyulmuyor. Ve maci Norwich City 2 – 0 kazaniyor, hemde eze eze, tas gibi top oynuyor mutevazi Ingiliz ekibi, ve Manchester’in o magrur hocasi bile mactan sonra ‘Norwich City kazanmayi hak etti’ diyor… Mac bitimine stat da bayram havasi var sanki, mutevazi bir kasaba takimi tozunu almis milyarlik Manchester devinin. Ve mactan sonra herkes yenileni degil, yeneni konusuyor… Futbol programlarinda Manchester’in neden yenildigi degil, Norwich City’in nasil yendigi tartisiliiyor, o da yalniz 20 dakika, bizde ki gibi saatlerce ‘Oynat Ugur’cum’ esliginde degil… Iste bu rekabet ortamidir Ingiliz futbolunu guclu kilan ve bizim futbolumuzda olmayan, ve bu mac bitiminde ‘Keske bizim Ligimizde’ boyle olsa demekten kendimi alamiyorum… Ingiltere liglerinde, takim hangi ligde olursa olsun, taraftar kendi yoresinin takimi ile ozlemis durumda, kadin erkek, coluk, cocuk herkes kendi bolgesinin takimi destekliyor ve takimi ile her kosulda gurur duyuyor… Elimde ki Ingiliz gazetesinin spor sayfasinda ki hafta sonunda oynanmis mac istatistiklerine bir goz atiyorum, Bir zamanlar Avrupa’da esmis, kukremis, kasmis, kavurmus o meshur Nottingham Forest simdi ikinci ligde tutunma mucadelesi veriyor. Sondan ikinci sirada ve kume dusmesi kesin gibi. Kendi sahasinda Plymouth ile oynuyor ve tribunlerde ki taraftar sayisi 28,887. Yani 30,000 e yakin taraftar kume dusmeme mucadelesi veren bir takimi desteklemek icin yerini almis. Maci Forest 3 – 0 kaybediyor… Ayni saatlerde yer Ankara 19 Mayis Stadyumu, Ankara Belediye Super lig macinda kendi sahasinda Diyarbakirspor ile oynuyor ve tribunlerde ki seyirci sayisi 2,000 civarinda ve bizim ligimizin adi Super Lig’… Ingiltere ucuncu liginde oynanan Lincoln City – Swansea macinda tribunlerde ki taraftar sayisi 5,207… Yine ucuncu lige oynanan Bristol Rovers v Rushden macini 5,740 taraftar izliyor… Gecen Sali aksami oynanan ikinci lig Leeds United – Sheffield United macinda tribunlerde ki taraftar sayisi 28,936 ve Leeds United zirveden hayli uzak bir konumda, ama taraftari takimi yalniz birakmiyor… “Iyi gununde, kotu gununde” dedikleri bu olsa gerek… Son 20 senede 6 takim sampiyon olmus Ingiliz Liginde ve bu sene Chelsea ile 7. sampiyonu cikaracak Ingiliz Ligi. Lig kuruldugundan beri ise 28 tane degisik takim sampiyon olmus… Donelim kurkcu dukkanimiza, hafta sonunda oynanan maclara bakiyorum, ortada futbol yok, daha dogrusu yalnizca Istanbul takimlarina endekslenmis fanatizm var, her haftasonu oldugu gibi televizyon kanallarinda yalnizca onlarin maclari on planda, bizim futbol ulemalarimiz saatlerce ‘buyuklerimizi’ tartisiyor, yorumluyor, ve yorumlari tarafsiz bir yorumcudan cok, bir takim amigosunu cagristiriyor… Canli yayinlar, roportajlar, canli yayindan uzun, ozet goruntuler, yorumlar, yorumcular, velhasil olmasi gereken ve gerekmeyen ne varsa hepsi Istanbul takimlari uzerine… Istanbul’un disinda kalan takimlar leylegin dorduncu yavrusu konumunda, toz duman icinde ayakta kalmaya calisiyorlar… Televizyon kanallarinda, gazetelerin spor sayfalarinda, hep onlar, sanki yalnizca uc takim varmis gibi, futbol yalnizca yedi tepeli sehirde oynaniyor, digerleri ucuncu sinif bir filmin gariban figuranlari… Rekabet sifir, ortada futbol yok, sadece uc Istanbul takiminin tepismesi, galip geldikleri surece mutlular, varir da maglup olurlarsa ortalik birbirine giriyor, bitmis maci yeniden oynatmaya kadar goturuyorlar… Eger butun bu enerjimizi rekabete dayali bir “futbol duzeni” uzerine kurmaya calissak, her taraftar stadini bile gormedigi takimlari desteklemek yerine kendi yoresinin takimini desteklemeyi ogrense, kimbilir belki biz de bugun samiyonlar liginde temsil ediliyor olurduk, bizim de ‘gercek devlerimiz’ ve devler arenasinda bir yerimiz olurdu… Gorunen odur ki, bu carpik duzen bu sekilde devam etttigi surece biz formalardaki yildizlar, yuzuncu yil safsatalari ve Avrupa kupalarinda daha ilk turlarda elenen ‘buyuklerimizle’ ulusal kandirmacaya devam edecegiz… Her Avrupa mecarasinda paldir kuldur yerlere dokulerek… Ziya Adnan

haydar_gerlevik · Site Admin Kayıt: Apr 03, 2003

Güzel Yazi Ziya.. Eline Saglik.. Ama gözleri öyle boyanmis ve beyinler yikanmis ki anlamiyorlar.. sifreli kanalda maç seyrederek tarftar olunamycagini anlayamiyorlar..