Alkaralar Dinlenme Tesisları Forum Ana Sayfası
 
Babalar gnne dair...
Önceki başlık :: Sonraki başlık  
Yazar Mesaj
haldun_atlas
Site Admin

Kayıt: Dec 11, 2004

Mesaj Tarih: 2005-06-15 20:49:27      Mesaj konusu: Babalar gününe dair... Alıntıyla Cevap Ver

Ben henüz baba olmadim, hatta aday bile degilim, kismet olur evlenirde baba olursam tebrikleri de bilahare alirim insallah... Yaklasan babalar gününde baba olanlarin babalar gününü simdiden kutlamak istedim... Babalar, BABALAR GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN... Ayrica mailime gelen biraz hüzünlü ama çok anlamli bir yaziyida burada sizlerle paylasmak istedim... Biraz uzun gelebilir ama okumanizi tavsiye ederim... BABAM SEYREDiYOR Ortaokulda okuyan ve kisa bir süre önce annesini kaybeden genç, babasiyla birlikte yasiyordu.Babasiyla aralarinda çok güzel bir dostluk vardi.Genç,okulun futbol takimindaydi.Takimdaydi ama,ufak-tefek yapisi ve tecrübesizligi nedeniyle hocasi ona bir türlü maçlarda görev vermiyordu.Bu yüzden,her maçta yedek kulübesinde oturuyordu.Buna ragmen,babasi hiçbir maçi kaçirmaz ve hep ayaga kalkip tezahürat yapardi. Liseye girdiginde sinifinin en siska ögrencisiydi gencimiz.Fakat babasi onu hep futbol oynamaya tesvik etti;bununla birlikte,istemezse oynamayabilecegini de belirtti.Delikanli futbolu seviyordu ve takimda kalmaya karar verdi.Her idmanda elinden geleni yapiyor ve takimin as oyuncularindan bir olmaya çalisiyordu.Bütün lise hayati boyunca hiçbir idmani veya maçi kaçirmadi.Ama sürekli yedek kulübesinde oturmaktan kurtulamadi.inançli babasi her zaman ki gibi tribünlerde yerini aliyor ve oglunu destekleyici tezahüratlarda bulunmaya devam ediyordu. Genç,üniversiteye basladiginda futbol onun için önemini kaybetmeye yüz tuttu, ama yine de elinden geleni yapti.Herkes onun okul takimina giremeyeceginden emin olsa da, bunu basardi.Takimin antrenörü onu listeye dahil ettigini,çünkü her idmanda yüregini koydugunu ve takimin diger üyelerini de sevke getirdigini itiraf etti.Takima girebildigi haberi onu o denli heyecanlandirdi ve sevindirdi ki,solugu en yakin telefon kulübesinde aldi ve babasina müjdeyi verdi.Onun bu mutlulugunu paylasan babasi,kendisine maçlarin sezonluk biletlerini göndermesini istedi. Üniversitedeki dört yil boyunca hiçbir idmani kaçirmayan genç,ne yazik ki hiçbir maçta oynayamadi.Futbol sezonunun sonlarina dogru,büyük bir eleme maçinin idmani için sahaya çikmaya hazirlanan gencin yanina,elinde bir telgrafla antrenörü geldi.Delikanli telgrafi okuyunca ölüm sessizligine büründü.Güçlükle yutkunarak hocasina sunlari söyleyebildi:”Bu sabah babam ölmüs.izninizle bugünkü idmana gelmesem?”Hocasi kolunu sefkatle omzuna doladi ve “Bu hafta dinlen evlat” dedi,”cumartesi günkü maça gelmeyi de aklindan geçirme.” Cumartesi geldi çatti,ama okul takiminin durumu hiç de iyi degildi.Maçin sonlarina dogru,bir kisi soyunma odasina sessizce girdi,formasini ve futbol ayakkabilarini giyip saha sahanin kenarina çikti.Babasi ölen ufaklikti bu!Antrenör ve oyuncular azimli arkadaslarini bu kadar kisa sürede tekrar aralarinda görmekten dolayi son derece sasirmislardi. Hocasinin yanina giden genç ”Lütfen izin verin oynayayim” dedi.”Bugün oynamak zorundayim.” Hocasi önce onu duymamis gibi davrandi.Böylesine zor bir eleme maçinda takimin en kötü oyuncusunu sahaya çikarmasina imkan olmadigini düsünüyordu.Ama genç o kadar israr etti ki,sonunda ona aciyan hocasi razi oldu:”Pekala oyuna girebilirsin.” Gencin oyuna girmesinin üstünden çok geçmemisti ki,hem hoca,hem oyuncular,hem de maçi izleyenler gördüklerine inanamadilar.Daha önce hiç oynamamis olan bu meçhul ufakligin her hareketi harika,attigi her pas isabetliydi.Karsi takim oyunculari onu durduramiyordu.Kosuyor,pas veriyor,savunmaya yardim ediyor ve maçin yildizi olarak parliyordu.Sonunda,gencin takimi aradaki farki kapatti,nihayet atilan bir golle de beraberligi yakaladi.Ve son saniyelerde ufaklik topu tek basina sürükleyip herkesi geçti ve galibiyet golünü atti.Maç bitmisti.Okulunun taraftarlari sevinç çigliklari atiyor, arkadaslari onu omuzlarinda tasiyordu. Seyirciler tribünü terk ettikten, oyuncular duslarini alip soyunma odasini bosalttiktan sonra,takimin hocasi gencin kösede tek basina sessizce oturdugun fark etti.Yanina gidip “Evlat,inanamiyorum.Bugün bir harikaydin” dedi. “Sana ne oldu,bunu nasil yaptin,anlat bana! “ Genç hocasina bakti,gözlerine yaslar doldu ve söyle dedi: “Babamin öldügünü biliyorsunuz.Peki onun gözlerinin görmedigini biliyor muydunuz?”Delikanli zorlukla yutkundu,gülümsemeye çalisti:”Babam bütün maçlarima geldi,çünkü görmedigim halde beni desteklemek istiyordu.Ve ilk defa bugün beni oynarken görebilirdi.Ben de bu firsati kullanmak ve oynayabildigimi ona göstermek istedim. Tekrar; *Babalar Gününüz Kutlu OLsun*
Başa dön
Kullanıcı profilini gör Özel mesaj gönder E-mail'i gönder Kullanıcının web sitesini ziyaret et
Yazar Mesaj
mehmet_galip
Site Admin

Kayıt: Aug 05, 2002

Mesaj Tarih: 2005-06-16 17:13:01      Mesaj konusu: Re: Babalar gününe dair... Alıntıyla Cevap Ver

"haldun_atlas"] “Babamin öldügünü biliyorsunuz.Peki onun gözlerinin görmedigini biliyor muydunuz?”Delikanli zorlukla yutkundu,gülümsemeye çalisti:”Babam bütün maçlarima geldi,çünkü görmedigim halde beni desteklemek istiyordu.Ve ilk defa bugün beni oynarken görebilirdi.Ben de bu firsati kullanmak ve oynayabildigimi ona göstermek istedim. *Babalar Gününüz Kutlu OLsun* hikaye hos.tamamini okumaya erinenler en azindan bu paragrafi okusunlar. geçen sezonun ilk maçinda bizim tribünümüze de 2 tane görme özürlü ögretmen arkadas gelmisti ve çok etkilenmistim. babalar günü bu pazar ve tüm babalarin bu güzel gününü kutlar hayirli ve gençlerli 8) evlatlar yetistirmelerini dilerim.
Başa dön
Kullanıcı profilini gör Özel mesaj gönder E-mail'i gönder Kullanıcının web sitesini ziyaret et
Mesajları göster:    
Forum kilitlenmiştir Forum kilitlenmiştir